De longlist Debutantenschrijfwedstrijd 2019|2020

Zoe - fictie

Bal du moulin de la Galette*

(*schilderij van Renoir)


Ik wil met je dansen

dansen totdat de eeuwigheid 

stopt te bestaan.

Totdat de maan uit de lucht valt

totdat de aarde eindelijk plat is

de zwaartekracht is opgeheven

en we niet meer kunnen vallen


Ik wil je liefhebben 

totdat de zon vergeet te schijnen


Ik was zijn muze, zijn inspiratiebron. Na elke schildersessie had hij mij lief. Nu lagen we samen in elkaar verstrengeld, verbonden. Zijn vingers volgden mijn rondingen en ik kon niets anders zijn dan gelukkig. Ik droeg het gedicht fluisterend voor.


Wil je mij vereeuwigen? 

Vereeuwigen met je verf? Met je penseel?  

      Wil je me liefhebben? Met je ziel?

Wil jij mij voor eeuwig kussen?


Laat me dansen totdat de eeuwigheid stopt te bestaan


En dat deed hij. 


Het schilderij werd prachtig: ik werd omringd door mijn naasten en mijn grote liefde hield mij dansend en kussend vast. Toen het klaar was bewonderde ik het schilderij. Trots keek ik naar de eeuwigheid.  Een kunstverzamelaar kocht het niet lang daarna en bracht het schilderij naar Latijns-Amerika. Onze liefde ging de zee over. 


Renoir verliet mij nog in hetzelfde jaar voor een ander. De woorden haat, jaloezie en verdriet introduceerden zich voor het eerst in mijn bestaan. Zijn nieuwe muze stond namelijk ook op het schilderij. Het verdriet omhelsde mij ademloos. De haat trok aan mijn haar en de jaloezie was genadeloos. Het duurde dan ook vijf jaar voordat ik kon trouwen met iemand anders. Ik deed echt mijn best om hem lief te hebben. 

Mijn lichaam stierf kinderloos in 1920.  En toen had ik pas door dat de eeuwigheid echt vereeuwigd was. Mijn ziel is er namelijk nog steeds. 2019. Bijna een eeuw later. Op datzelfde doek. Dezelfde pose. Dezelfde lach. Dezelfde kus. Dansend. Met mijn grote liefde die mij al lang geleden heeft verlaten. Het is de sombere realiteit die ontstaan is uit een naïeve en vervloekte liefdeswens.


Verbrand het schilderij, 

alstublieft

maak het kapot

bedwelm het met olie

knip het in stukken

stop de glimlach

vernietig mijn dans

haal mij weg van die kus

trek mijn jurk kapot

en laat mij alleen.


ik ben moe van de eeuwigheid.

Feedback

Verrassende vorm voor dit fictie verhaal